Leerpunten
Toen ik die middag (samen met mijn collega's van SEPTimental Ensemble) het Conservatorium van Amsterdam verliet, had ik het gevoel dat ik weer een avond van academische groei zou ervaren, zoals gebruikelijk is in ons leven als muziekstudenten. De meest bijzondere momenten die wij kunnen krijgen, zijn echter wanneer het luisteren naar een concert je echt raakt; wanneer het je doet nadenken over iets dat de essentie van de noten overstijgt, over iets in je menselijke ervaring.
De avond met het Franse ensemble Le Bateau Ivre was een werkelijk betoverende ervaring, die het publiek meevoerde naar een rijk van intieme en zielroerende klassieke muziek. Het programma bevatte composities van Gabriel Pierné, Marcel Tournier, Joseph Jongen en Jean Absil, die een verhaal weefden dat zowel muzikaal rijk als historisch resonerend was.
De speeldynamiek van het ensemble was zeer indrukwekkend. Ik had zelden eerder zo'n mate van contact en communicatie tussen de spelers gezien, die zelfs het publiek bij het proces betrokken. De groep werkte echt als één, vooral gezien de ongelijkheid van sommige instrumenten. De spelers zo goed met elkaar zien communiceren was een van de grootste leerpunten van het concert.
Maar echt, wat tijdens deze avond op mij de meeste indruk maakte, was de indruk van de politieke context rond de muziek. Deze stukken kwamen tot leven in een tijd van immense maatschappelijke veranderingen in Frankrijk. Het begin van de twintigste eeuw werd gekenmerkt door politieke turbulentie, van de nasleep van de Eerste Wereldoorlog tot de Grote Depressie. Deze composities kunnen gezien worden als een reflectie, ether optimistisch of fatalistisch over die tijd. Op hun eigen manier dienen ze ook als een bewijs van de veerkracht van kunst in het licht van tegenspoed, en bieden ze troost en inspiratie aan een steeds veranderende wereld.
Ik had ook veel geluk om de artiesten na het concert te ontmoeten en uiteindelijk na te denken over hun ideeën en inspiraties. Dit concert was niet alleen een muzikale ervaring, maar een reis door de tijd, die ons herinnerde aan de kracht van muziek om de politiek te overstijgen en ons te verenigen in onze gedeelde menselijkheid, opnieuw een bewijs van de blijvende kracht van kunst en haar vermogen om ons te verbinden met onze gedeelde geschiedenis.
De ochtend na het concert kreeg ik samen met mijn collega's van SEPTimental Ensemble de kans om te spelen op de openbare masterclass onder leiding van Le Bateau Ivre. Het was zeer verrijkend om nauw samen te werken met zulke hoogstaande en toegewijde muzikanten. We willen NSvK bedanken voor de kans en hun vriendelijke toewijding voor het delen van de liefde voor kamermuziek.
Guillermo Núñez Rodríguez
- - - -
Learning points
As I (together with my colleagues from SEPTimental Ensemble) left the Conservatorium van Amsterdam that afternoon, I felt like I would be experiencing yet another evening of academic-focused growth, as commonly is inherent in our life as music undergraduates. However, the most special moments we can get are when listening to a concert really strikes your feelings; when it makes you think about something that transcends the essence of the notes, about something in your human experience.
The evening with the French ensemble Le Bateau Ivre was a truly enchanting experience, one that transported the audience to a realm of intimate and soul-stirring classical music. The program featured compositions by Gabriel Pierné, Marcel Tournier, Joseph Jongen and Jean Absil – weaving a narrative that was both musically rich and historically resonant.
The playing dynamic by the ensemble was very impressive. Before this, I had rarely seen such degree of contact and communication between the players, even trying to include the audience in the process. The group really worked as one, more so given the disparity of some of the instruments. Seeing the players interact so well with each other was one of the biggest learning points of the concert.
But truly, what made this evening most striking for me was the impression of the political context surrounding the music. These pieces came to life during a time of immense societal change in France. The early twentieth century was marked by political turbulence, from the aftermath of World War I to the Great Depression. These compositions can be seen as a reflection, either optimistic or fatalistic about that era. In their own way, they also serve as a testament to the resilience of art in the face of adversity, providing comfort and inspiration to an ever-changing world.
I was also very lucky to meet the performers after the concert, and ultimately reflect on their ideas and inspirations. This concert was not just a musical experience but a journey through time, reminding us of the power of music to transcend politics and unite us in our shared humanity, again a testament to the enduring power of art and its ability to connect us to our shared history.
The morning after the concert, me and my colleagues form SEPTimental Ensemble had the opportunity to play at the public masterclass led by Le Bateau Ivre. It was very enriching working closely with such high-level and dedicated musicians. We want to thank NSvK for the opportunity and their kind dedication for sharing the love of chamber music.
Guillermo Núñez Rodríguez