donderdag 16 april 2026, 20:15

Alexandre Tharaud & Jean-Guihen Queyras

piano, cello

Feest der herkenning

Pianist Alexandre Tharaud en cellist Jean-Guihen Queyras spelen al dertig jaar samen. In dit jubileumconcert zullen zij dat uitbundig vieren. Afzonderlijk van elkaar hebben zowel Tharaud als Queyras bij grote orkesten en in verschillende kamermuziekensembles rijke solo-carrières, maar zij genieten het meest van het gezamenlijk musiceren. Ze zijn inmiddels dan ook goed op elkaar ingespeeld. Voor de pauze klinken composities van Poulenc en Brahms, en na de pauze horen we allerlei persoonlijke favorieten voorbij komen die deze mannen in de afgelopen decennia op het repertoire hebben gehad.

De twee jubilarissen trappen deze avond af met het opgewekte Suite française d’après Claude Gervaise van Francis Poulenc (1899–1963). Poulenc schreef deze suite in 1935 als orkestsuite voor blazers, slagwerk en klavecimbel. In 1953 bewerkte hij het zelf voor cello en piano. De Sonate voor cello en piano nr. 1 in e van Johannes Brahms is een sympathiek en niet al te ingewikkeld werk met een grote rol voor de piano, die evenwel gemakkelijk de cello kan overstemmen. Een anekdote vertelt dat dit precies is wat er gebeurde toen Brahms het stuk speelde met zijn vriend aan wie hij het werk opdroeg, amateurcellist Josef Gänsbacher. Deze zou geklaagd hebben door het luide pianospel zijn cello nauwelijks te horen, waarop Brahms geantwoord zou hebben dat dat ook maar goed was! Dit zal deze musici zeker niet gebeuren. Met na de pauze nog een prettige potpourri van verschillende bekende werken zoals de Sicilienne van Fauré en enkele Hongaarse dansen van Brahms zal deze avond voor het publiek zeker een feest der herkenning worden.